Mann leya ke sheher’ch harr banda dost ya koi veer nai si
Par ae vi sach ae kay qatilana kisse ghair da koi teer nai si

Qais de zulm da pahar vi si te athra kuj jahan vi si
Iss qisse’ch sab kuj si bas koi Ranjha ya koi Heer nai si

Virsay’ch dhuk de gaye par kisse nu dassan da haq nai
Ae qalam di shararat ae warna mein koi Ghalib ya Mir nai si

Itihaas dian kitaban badal dityan ne rajj rajj dovan
Samjhan ich dayr lagi, ithay sant ya koi peer nai si

Huqumat nal badal dende san apnian hamdardian
Ronr da maqsad ki agar judai vele koi dilgir nai si

Kisse raakh kitti Ganga te denda koi hisab qabran da
Jinna turrna si o turr gaye kallyon, othay koi bheerh nai si

Ghairat lai lutti izzat pehn di te vandya maa nu
O khoon di holi si sirf sarhadan di koi lakeer nai si

Kor’hay sach da zeher hazam karna sokha nahi hunda
Par yaad rakh Bulleh Shah vi jammoyon koi faqir nai si

Dair-o-haram di rakhwali ya ram-o-rahim di narazgi
Tu aap barbad hoya “Zaib” warna ae teri taqdir nai si

Ruthay dil nu manaavan kiven
Pathrayi akh nu rulaavan kiven

Yaadan vich lukya sataanda roz
Das onnu vi mein jalaavan kiven

Deve hisaab chann taareyan da koi
Athri raat’ch khwab sajaavan kiven

Bal bal sarr mukki jeri ae reejh
Odi raakh nu mein jalaavan kiven

Hun seh nai hundi odi chup rabba!
Das moay mitr nu jagavan kiven!

Meri zaat se toot kar wo shakhs begaana hua
Uss zamanay ko bhulaaye huay bhi zamana hua

Hai mustaqbil ghafil mujhse aur maazi naraaz
Iss khalla mein bhikarnay ka jaisay bahana hua

Ranga uske rang mein aur khilla uske dhang mein
Kay fareb karne par bhi na dhukh na ghabrana hua

Mujh mein aib taraashne ka aik hunar tha uss mein
Bohot mushqil se mera daaman ko bachaana hua

Kitni raghbat thi uske naam se pehle pehle
Ab to jaise uska zikr bhi mujhe sataana hua

Udaas parinde bhi dene lagay hain sadaa
“Laut jao, bohot intezar main jagna jagaana hua!”

Gar nadamat mein khud hi sulagte rehte hain
To youn be‘maqsad kyun meri raakh ko jalana hua

Mere naseeb ke baadal barse hain kahin aur,
Youn uska mere harf-e-dua mein thikaana hua

Doorion se usse vehshat aur qurbaton se darr
Batao kya chahte ho ke bohot ye aazmana hua

Kab tak zabt ki giraft mein ulajhta rahoon mein
Ae sitamgar bas kar, bohot tera rulaana hua

Dene hain yahaan bhi agar vaastay khuda kay
To phir ae saaqi kiss kaam ka tera maikhana hua

Kyun uljhaa rahay ho meri saanson ko tum youn?
Jaanay bhi do na ke ab, bohot jaan se jaana hua

Mat poocho mera haal, karo na hamdardian
Ab bas bhi karo Zaib! Keh dia na,  tamam wo afsana hua!

 
*Notes*
/Aib/ – Fault
/Begaana/ – Stranger
/Be’maqsad/ – Without reason
/Fareb/ – Deceit
/Ghafil/ – Neglecting
/Hunar/ – Skill/art
/Maazi/ – Past
/Maikhana/ – The Pub, bro!
/Mustaqbil/ – Future
/Nadamat/ – Regret
/Qurbat/ – Closeness
/Raghbat/ – Attraction
/Tamaam/ – Complete
/Taraashna/ – Carving/engraining
/Zabt/ – Restraint / control